Paardenpaspoort
Er bestaat veel onduidelijkheid over het paardenpaspoort. De laatste tijd is er veel over paardenvlees in het nieuws geweest. Iedereen wil natuurlijk graag weten welk vlees hij of zij eet en of er geen resten van medicijnen in het vlees zitten. Het paardenpaspoort is ervoor om deze voedselveiligheid te beschermen en is dus geen eigendomsbewijs.
Alle paarden, ouder dan 6 maanden, moeten in het bezit zijn van een paspoort (incl. hoofdstuk of bijlage medische behandeling). Het paspoort moet altijd aanwezig zijn bij het paard. Dit betekent dus dat het paspoort niet thuis kan worden bewaard indien het paard op bijvoorbeeld een pensionstal staat. De houder van het paard is verantwoordelijk voor het aanwezig zijn van het paspoort. Dit is dus niet altijd de eigenaar.
Een paard is in Nederland automatisch een “voedsel producerend” dier. Als paardeneigenaar heeft u de keuze om uw paard uit te sluiten voor consumptie. In het paardenpaspoort zit een bijlage “medische behandeling” waarin u samen met de dierenarts kunt aangeven of uw paard in de toekomst voor consumptie mag worden geslacht.
Paarden die worden uitgesloten voor consumptie kunnen medicijnen toegediend krijgen zonder dat u daar een registratie van hoeft bij te houden.
Paarden die niet uitgesloten worden voor consumptie kunnen niet zomaar alle medicijnen toegediend krijgen. De toegestane toegediende medicijnen worden, afhankelijk van het diergeneesmiddel, door de dierenarts in het paspoort van uw paard genoteerd of er wordt een wachttijd aangegeven voor vlees middels een visitebrief, logboekformulier of nota. De houder van het paard (dus niet altijd de eigenaar) moet hiervan een registratie bijhouden en 5 jaar bewaren.
Ook wij als dierenartsenpraktijk willen en moeten onze verantwoordelijkheid nemen voor de voedselveiligheid. Daarom vragen wij u ons hierbij te helpen en bij elke visite van de dierenarts het paspoort bij de hand te houden.